Akita (Ακίτα)

                                                  Ο γοητευτικός Σαμουράι !

Ομάδα : 5 Σκύλοι Βόρειων Αρκτικών Φυλών τύπου Σπιτζ,Πρωτόγονου τύπου.
Χώρα Καταγωγής : Ιαπωνία
Ύψος : 61 - 67 εκ.
Βάρος : 34 - 54 κιλά
Εκπαίδευση : Χρονοβόρα
Περιποίηση : Κανονική
Χρώμα : Κόκκινο,Sesame (κόκκινες τρίχες με μαύρο στις άκρες),ραβδωτό και λευκό..
             Όλα τα παραπάνω χρώματα εκτός από το λευκό πρέπει να έχουν(Urajiro =
              υπόλευκο τρίχωμα στις πλευρές του ρύγχους,στα μάγουλα,στο κάτω μέρος
             του σαγονιού,το λαιμό,το στήθος,το σώμα και την ουρά και στο εσωτερικό των ποδιών.




Ιστορία :
Το Akita είναι μία από τις παλαιότερες φυλές και έχει για πρόγονο τον ιαπωνικό  Matagi
 αρχαίο σκύλο που χρησιμοποιήθηκε στο κυνήγι αγριογούρουνων ,αρκούδων και ελαφιών.

Το Akita αναπτύχθηκε στις βορειότερες περιοχές της Ιαπωνίας  πιο συγκεκριμένα στο νησί Honshu
και στο νομό  Akita απ όπου πήρε και το όνομα του.

Η φυλή διασταυρώθηκε αργότερα και με άλλες μεγαλύτερες φυλές από την Ευρώπη και την Ασία, όπως το English Mastff,το Tosa,το Great Dane.

Το Αkita αποτελεί πραγματικό μνημείο εθνικής κληρονομιάς για την Ιαπωνία και θεωρείται ιερός
σκύλος  που φέρνει τύχη.

Μικρά αγάλματα Akita δίνονταν σε νέους γονείς σαν χειρονομία τύχης και καλής υγείας ,καθώς
επίσης και σε άρρωστους ανθρώπους για γρήγορη ανάκαμψη.

Το 1937 το πρώτο Akita  έφερε στην Αμερική η Helen Keller .
Ονομαζόταν Kamikaze-go και της είχε δοθεί σαν δώρο μετά από επίσκεψή της στο νομό Akita.
 Όμως ο σκύλος αρρώστησε και μετά το θάνατό του ένα χρόνο αργότερα,της δόθηκε  σαν δώρο
από την Ιαπωνική Κυβέρνηση , ο αδερφός του πρώτου Akita,που ονομαζόταν Kenzan-go.

Κατά τη διάρκεια του B παγκοσμίου πολέμου η κυβέρνηση διέταξε ευθανασία των σκύλων
προκειμένου να προλάβει την εξάπλωση ασθενειών εκτός από αυτούς που συμμετείχαν σε στρατιωτικές αποστολές.
Προκειμένου να γλυτώσουν τα Akita τα διασταύρωσαν με German Sheepdogs.
Άλλοι ιδιοκτήτες Akita τα άφησαν ελεύθερα στα βουνά για να τα σώσουν.
Πολλοί Αμερικάνοι επιστρέφοντας στη χώρα τους πήραν μαζί τους αυτό τον υπέροχο σκύλο που τους γοήτευσε.

 

 

  Υπάρχουν δύο τύποι Akita. Ο πρώτος είναι ο Ιαπωνικός που ονομάζεται Akita έχει πιο περιορισμένο αριθμό χρωμάτων και το πρότυπο δεν επιτρέπει τη μαύρη μάσκα στο πρόσωπο,ενώ η έκφραση μοιάζει με αυτή της αλεπούς.
Ο δεύτερος τύπος είναι το Amerikan Akita που προέκυψε από τις διασταυρώσεις με τις μεγαλύτερες φυλές κατά τη διάρκεια της παραμονής των Αμερικάνων στρατιωτών στην Ιαπωνία.
Είναι πιο μεγαλόσωμα και το πρότυπο επιτρέπει τη μαύρη μάσκα στο πρόσωπο ,ενώ παρουσιάζουν μεγαλύτερη ποικιλία χρωμάτων.
Οι δύο τύποι σε πολλές χώρες του κόσμου θεωρούνται σαν δύο χωριστές φυλές,ενώ σε άλλες
χώρες αποτελούν δύο διαφορετικούς τύπους της ίδιας φυλής.

 

Η ιστορία του Hachikō. Ένα από τα γνωστότερα και διασημότερα Akita στον κόσμο ήταν και ο Hachikō !
Ο  Hachikō  πέρασε στην ιστορία σαν ένας από τους πιο αφοσιωμένους και πιστούς σκύλους όλων των εποχών!
Ο Hachikō γεννήθηκε το 1923 κι έζησε με τον καθηγητή Hidesaburō Ueno.
Ο καθηγητής που έμενε σε μια συνοικία του Τόκυο ,πήγαινε καθημερινά στην εργασία του
χρησιμοποιώντας το τρένο.
Ο Hachikō τον συνόδευε κάθε πρωί στο σταθμό και επέστρεφε εκεί ώρες αργότερα να τον περιμένει να κατέβει  από το τρένο για ναγυρίσουν στο σπίτι μαζί.
Ωσπου μια μέρα ο καθηγητής έπαθε  ένα εγκεφαλικό επεισόδιο που του στοίχισε τη ζωή του  και δεν ξαναγύρισε ποτέ...
Ο Hachikō όμως τον περίμενε όπως πάντα στο σταθμό...
Κι από τότε κάθε μέρα για 9 ολόκληρα χρόνια συνέχισε να περιμένει τον αγαπημένο του καθηγητή να επιστρέψει στο σταθμό...
Όσο κι αν προσπάθησαν οι συγγενείς  να τον απομακρύνουν και να τον φροντίσουν,εκείνος πάντα
γυρνούσε και περίμενε τον καθηγητή στο ίδιο σημείο !
Και περνούσαν  οι μέρες,οι εποχές,τα χρόνια μέχρι που έφυγε από τη ζωή,περιμένοντας πάντα εκεί στο ίδιο σημείο...
Το 1936 στήθηκε στη θέση που καθόταν ο  Hachikō στο σταθμό, ένα μπρούτζινο άγαλμα προς
τιμήν του  τόσο πιστού αυτού σκύλου,το οποίο όμως στη διάρκεια του Β παγκοσμίου πολέμου
αφαιρέθηκε και χρησιμοποιήθηκε ο μπρούτζος του για πυρομαχικά.
Όταν ο πόλεμος τελείωσε το άγαλμα ξαναστήθηκε για να τιμηθεί η απόλυτη αφοσίωση και
η μοναδική πίστη αυτού του εκπληκτικού σκύλου με την τόσο συγκηνιτική και συναρπαστική
ιστορία !

 

Ιδιοσυγκρασία :
Αξιοπρεπές,περήφανο,έξυπνο,ατρόμητο , θαρραλέο και άγρυπνο το Akita είναι ένας ξεχωριστός σκύλος με μεγάλη γοητεία.

Ισχυρό,ανεξάρτητο,επίμονο ,κυριαρχικό,με δυνατή αυτοπεποίθηση έχει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα που δεν κερδίζεται και δεν χαρίζεται εύκολα.

Αγαπά την περιπέτεια και την ανανέωση ,ενώ παράλληλα είναι αρκετά κτητικό και προστατευτικό
και με ισχυρή θέληση..

Το Akita δένεται πολύ βαθιά με τον κηδεμόνα του και αναπτύσσει μια πολύ δυνατή σχέση μαζί του
και με την οικογένεια του.

Η πίστη και η αφοσίωση του είναι υποδειγματική,ενώ γίνεται εξαιρετικά στοργικό και τρυφερό
 με τους δικούς του ανθρώπους!

 

Αγαπά τα παιδιά ,αλλά επειδή πρόκειται για ένα δυνατό και ανεξάρτητο σκύλο θα πρέπει να
κοινωνικοποιηθεί από μικρό και παράλληλα τα παιδιά να μάθουν να του συμπεριφέρονται με
σεβασμό και με τον κατάλληλο τρόπο και πάντα να υπάρχει επίβλεψη.

Με τους ξένους είναι λίγο απόμακρο,ενώ θα δράσει υπερασπιστικά αν αντιληφθεί  απειλή για
 την οικογένεια του.

Με τους άλλους σκύλους ,θέλει προσοχή ειδικά τα αρσενικά με τα άτομα του ίδιου φύλου και
κυρίως με άγνωστα σκυλιά που έχουν απρόβλεπτες αντιδράσεις.

Είναι φυλή που θα αντιδράσει άμεσα αν προκληθεί  !

 

Εκπαίδευση :
Η εκπαίδευση του Akita θα πρέπει να ξεκινήσει από πολύ νωρίς παράλληλα με την κοινωνικοποίηση του που είναι εξαιρετικά σημαντική.

Πρόκειται για έναν πολύ έξυπνο,ανεξάρτητο,δυνατό και κυριαρχικό σκύλο που θα πρέπει να μάθει
να υπακούει και να συνεργάζεται .

Το Akita δε συνίσταται για αρχάριους κηδεμόνες σκύλων !

Αντίθετα ο κηδεμόνας του πρέπει να διαθέτει πείρα,να κερδίσει την εμπιστοσύνη του και το
σεβασμό του και να ηγηθεί,τοποθετώντας όρια από πολύ νωρίς,χωρίς όμως κανενός είδους
σκληρότητα ή καταναγκασμό.

Το Akita έχει έναν πολύ ευαίσθητο κι ανεξάρτητο ψυχισμό που κερδίζεται με την εμπιστοσύνη,
τη συνέπεια,τη σταθερότητα,τη σοβαρότητα και το σωστό έμπειρο χειρισμό.

Η σωστή ηγεσία είναι εξαιρετικά σημαντική ώστε να αποφευχθούν προβλήματα συμπεριφοράς
ή και επιθετικότητας.

Ασκηση :
Το Akita χρειάζεται μεγάλες βόλτες καθημερινά ώστε να κρατηθεί σε καλή φυσική κατάσταση και
υγεία.

Έχει ανάγκη από μέτρια άσκηση και θα απολαύσει το τρέξιμο αν του δοθεί η ευκαιρία σε περιφραγμένο και ασφαλή χώρο.

Αγαπά να σας συνοδεύει σε μακρινούς περιπάτους ιδιαίτερα στη φύση.

Συνθήκες ζωής :
Το  Akita μπορεί να ζήσει και σε διαμέρισμα αν ικανοποιούνται καθημερινά όλες του οι ανάγκες για άσκηση και εκτόνωση.

Είναι μέτρια ενεργό σε εσωτερικούς χώρους !

Η ύπαρξη μιας αυλής θα βοηθούσε πάρα πολύ ώστε να έχει μεγαλύτερη άνεση και χώρο για παιγνίδι.

 

Υγεία :
Η φυλή είναι επιρρεπής στη δυσπλασία του ισχίου,τον υποθυρεοειδισμό,δερματικά προβλήματα και
παθήσεις των ματιών.

 

Περιποίηση :
Το Akita διαθέτει πολύ πυκνό,σκληρό μανδύα που χρειάζεται αρκετό βούρτσισμα εβδομαδιαία
ώστε να απομακρυνθούν οι νεκρές τρίχες και να διατηρηθεί σε καλή κατάσταση.

Η φυλή αποβάλλει αρκετό...τρίχωμα ιδιαίτερα δύο φορές το χρόνο.

 

 

Περήφανο,ανεξάρτητο,με ισχυρή θέληση,δυνατή αυτοπεποίθηση και γενναιότητα
το  Akita έχει ένα χαρακτήρα ιδιαίτερο και μια γοητεία που συναρπάζει.

Έξυπνο,δυνατό,άγρυπνο,επίμονο,ατρόμητο με μια αξιοπρέπεια που δικαιολογημένα
κερδίζει το θαυμασμό ,είναι ξεχωριστό και το γνωρίζει.

Δεν χαρίζεται άσκοπα και δεν σπαταλιέται,δίνεται όμως ολόψυχα στους ανθρώπους που αγαπάει
με ένα τρόπο που είναι  πέρα από τις λέξεις ή τα όρια τους.

Ασύγκριτα στοργικό μαζί τους ,απόλυτα πιστό,έχει στην καρδιά του έναν πραγματικό
Σαμουράι που δε θα διστάσει να υπερασπιστεί,να πρστατεύσει και να πολεμήσει αν
παραστεί ανάγκη.

Η ομορφιά του είναι διαπεραστική ,σε καταλαμβάνει χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι κι ο
χαρακτήρας του διαφορετικός,ατόφιος και απόλυτος.

Το Akita είναι για εκείνους που μπορούν να κατανοήσουν τις ιδιαιτερότητες του,
να αισθανθούν τη γοητεία της ψυχοσύνθεσης του ,να σεβαστούν και να αναδείξουν
τα υπέροχα στοιχεία αυτής της τόσο ξεχωριστής φυλής !



Λία Αγγελοπούλου



                                                                                              dog side stories