Η Κάμπια των πεύκων ,με το επιστημονικό όνομα Thaumetopoea pityocampa αποτελεί
έναν από τους πιο σοβαρούς κινδύνους για τον σκύλο μας .
Πρόκειται για μια κάμπια που στο τέλος του βιολογικού της κύκλου μεταμορφώνεται σε νυχτοπεταλούδα και είναι ένα από τα πιο γνωστά αλλά και σπό τα πιο βλαβερά είδη στη χώρα μας .
Αποτελεί επίσης έναν από τους χειρότερους εχθρούς των πεύκων.
Η πιτυοκάμπη όπως λέγεται εμφανίζεται στις παραμεσόγειες περιοχές της νότιας Ευρώπης, Δυτικής Ασίας και της Βόρειας Αφρικής σε τεράστιες ποσότητες.
Οι κάμπιες αυτές προσβάλουν μαζικά τα πιο νεαρά πεύκα ή αυτά που βρίσκονται σε πιο υποβαθμισμένο ή αδύναμο έδαφος προκαλώντας μεγάλες καταστροφές.
Στη διάρκεια του Χειμώνα φτιάχνουν τις φωλιές τους πάνω στα κλαδιά των δέντρων και θυμίζουν μεγάλες μπάλες από βαμβάκι.
Μέσα σε αυτές τις φωλιές - κουκούλια μεγαλώνουν και αναπτύσονται σε προνύμφες.
Παραμένουν στα κλαδιά των πεύκων εως το Φεβρουάριο και τρέφονται με τις παυκοβελόνες.
Κατόπιν αρχίζουν στη διάρκεια της Ανοιξης να κατεβαίνουν από τα δέντρα για να αναζητήσουν τροφή σχηματίζοντας μεγάλες σειρές η μία πίσω από την άλλη (σίγουρα όλοι μας τις έχουμε δει).
Στο διάστημα αυτό οι κάμπιες είναι πλέον ενεργές.
Όσο πιο ζεστός είναι ο καιρός τόσο πιο νωρίς κάνουν την εμφανιση τους.
Γιατί ειναι επικίνδυνες ;
Οι κάμπιες αυτές προκειμένου να προστατευτούν διαθέτουν ένα εξαιρετικό αμυντικό εξοπλισμό.
Είναι καλυμένες με μια τριχινη αλλά πολύ ( ιδιάιτερη) πανοπλία.
Στις τρίχες της πλάτης παράγεται η πρωτείνη thaumatopein (αλεργιογόνο) που όταν έρθει σε επαφή με κάποιο θύμα το ανοσοποιητικό του σύστημα απελευθερώνει αμέσως ισταμίνη,
η οποία ευθύνεται για τις αλλεργικές αντιδράσεις που μπορεί να προκληθούν.
Πρόκειται για μια πολύ τοξική ουσία που είναι επικίνδυνη τόσο για τα ζώα όσο και για τους ανθρώπους.
Κάθε τρίχα είναι σα μια μικρή κάψουλα γεμάτη τοξική ουσία (taumatopein) που όταν καρφωθεί στο δέρμα του θύματος σκάει και απελευθερώνεται αμέσως το αλεργιογόνο.
Ο οργανισμός αντιδρά άμεσα και παράγει ισταμίνη.
Όταν οι κάμπιες νιώσουν ότι απειλούνται πχ με άγγιγμα,εκτοξεύουν αυτές τις μικρές τρίχες γεμάτες από την τοξική ουσία. και προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις(στο δερμα,στα μάτια και στο αναπνευστικό σύστημα) τόσο στους ανθρώπους ,όσο και στους σκύλους.
Εκτός από την άμεση επαφή ,σπανιότερα οι τρίχες από τις κάμπιες μεταφέρονται και με τον αέρα.
Μπορεί να είναι ακόμα και τρίχες που έχουν παραμείνει σε μεγάλο αριθμό μέσα στο κουκούλι και παραμένουν ενεργές ,οπότε μπορούν να μεταφερθούν και να καρφωθούν σε μας η στα σκυλιά μας ακόμα κι αν δεν τις βλέπουμε προκαλώντας μια ηπιότερη αλλεργική αντίδραση ή ερεθισμο πχ στα μάτια.
Αν λοιπόν στη διάρκεια της βόλτας σας συναντήσετε μια τέτοια πομπή από αυτές τις κάμπιες αλλά ακόμα και μία μόνο κάμπια, ΠΡΟΣΟΧΗ !
Κρατήστε το σκύλο μακρύα και μην του επιτρέψετε ουτε καν να τις πλησιάσει.
Και κυρίως μην πατήσετε τις κάμπιες γιατί με αυτό τον τρόπο θα μεταφέρετε το δηλητήριο στο σπίτι σας !
Οι σκύλοι τις πλησιάζουν άφοβα και με περιέργεια,γι' αυτό απομακρυνετέ τους αμέσως !
Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος αν ο σκύλος τις μυρίσει,τις γλύψει ή ακόμα κι αν τις πατήσει κι ύστερα γλύψει το πόδι του.
Τρόποι μόλυνσης:
Από το δέρμα (με την επαφή)
Στα μάτια (από επαφή)
Με την κατάποση
Με την εισπνόη
Συμπτώματα :
Οι πιο συχνές περιοχές που προσβάλονται στο σκύλο είναι η μουσούδα,το στόμα και τα μάτια.
Αν η τοξική ουσία εισχωρήσει από το δέρμα θα προκληθεί έντονη φαγούρα και οίδημα ανάλογα με την περιοχή.
Αν πρόκειται για τη μουσούδα μπορει να ειναι τόσο έντονο που να αλλάξει ακόμα και η εμφάνιση του σκύλου.
Ο σκύλος θα γίνει εμφανώς ανήσυχος ,ενώ θα προσπαθεί να τρίψει την μουσούδα του στο πάτωμα ή άλλες επιφάνειες.
Αν εισχωρήσει στην πατούσα,ο σκύλος θα αρχίσει να γλύφει το πόδι με αποτέλεσμα η τοξική ουσία να περάσει στη γλώσσα.
Τα μάτια μπορεί να προσβληθούν σπανίοτερα σε περίπτωση που κάποιες τρίχες μεταφερθούν με τον αέρα και ερεθίσουν η κοκκινίσουν τα μάτια του σκύλου και μπορεί να προκαλέσουν επιπεφυκίτιδα ή έντονη δακρυροια.
Τα πράγματα όμως γίνονται πολύ πιο σοβαρά αν προσβληθεί η περιοχή του στόματος και η γλώσσα του σκύλου .
Πρωτα εμφανίζεται έντονη σιελόρροια .
Οι στοματικοί βλενογόνοι πρήζονται,όπως και η γλώσσα.
Υπάρχει έντονος πόνος και η καταπόση μπορεί να είναι πολύ δύσκολη ενώ τα συμπτώματα είναι παρόμοια με αυτά της στοματίτιδας.
Η γλώσσα εμφανίζει φλεγμονές μικρές ή και μεγαλύτερες.
Χρειάζεται άμεση κτηνιατρική βοήθεια καθώς αν δεν δράσουμε έγκαιρα τα πράγματα μπορει να χειροτερέψουν και να γίνουν πολύ σοβαρά.
.
Υπάρχει περίπτωση ακόμα και νέκρωσης και απώλειας (απόσπασης)του προσβεβλημένου τμήματος της γλώσσας μετά από μερικές μέρες αν δε ληφθεί επειγόντως κτηνιατρική βοήθεια.
Πράγματι αν ο σκύλος δε λάβει βοήθεια ,σε λίγες μέρες το τμήμα της γλώσσας που έχει προσβληθει γίνεται μωβ,καθώς μολύνεται και νεκρώνεται και στη συνέχεια αποκόβεται.
Μεταφερετε το σκύλο στον κτηνίατρο ΑΜΕΣΩΣ και σε καμία περίπτωση μη τριψετε την περιοχή!
Αν η αντιδραση μας και η παροχή ιατρικής βοήθειας και αγωγής είναι άμεση μπορεί να
σώσουμε τη γλώσσα του σκύλου μας.
Σε πιο ευαισθητα σκυλιά η μεγαλύτερη έκθεση σε κάμπιες μπορεί να προκληθει και αλλεργικό σοκ κι αυτό να οδηγήσει ακόμα και στο θάνατο.
Μεταφέρετε το σκύλο άμεσα στον κτηνίατρο χωρίς καμία καθυστέρηση !
Η θεραπεία γένεται συνήθως με τη χορήγηση αντιβίωσης,αντισταμινικών και κορτικοειδών αλλά όχι απαραίτητα.
Η πρόληψη είναι πάντα η καλύτερη αντιμετώπιση γι αυτό να είστε πολύ προσεκτικοί στις βόλτες σας όταν ανοίγει ο καιρός στα μερη που υπάρχουν πεύκα.
Ειδικά αν έχετε παρατηρήσει ότι υπάρχουν κουκούλια με κάμπιες.
Αν τις συναντήσετε να περπατούν σε σειρά αποφυγετε τις και μην επιτρέψετε στο σκύλο σας να πλησιάσει και νά εχει οποιαδήποτε επαφή μαζί τους.
Είναι σημαντικο να προλαμβάνουμε πάντα ένα πρόβλημα παρά να το θεραπεύουμε !
Λία Αγγελοπούλου
dog side stories
