Τι είναι η τεχνική της αδιαφορίας.
Όταν μιλάμε για (τεχνική της αδιαφορίας) αναφερόμαστε στον τρόπο διόρθωσης κάποιας κακής συμπεριφοράς και όχι φυσικά στην παραμέληση του αγαπημένου μας σκύλου !
Κι αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να ξεκαθαριστεί από την αρχή.
Πρόκειται λοιπόν για μια μέθοδο διόρθωσης κάποιου προβλήματος συμπεριφοράς ,αλλά και έναν καλό τρόπο καθοδήγησης για το σκύλο
Η τεχνική αυτή συστήνεται από πολλούς εκπαιδευτές ,αλλά πολλοί κηδεμόνες διστάζουν να την αποδεχτούν ή να την ακολουθήσουν.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Πολλοί κηδεμόνες έχουν μεγάλη δυσκολία να εφαρμόσουν αυτή την μέθοδο γιατί φοβούνται ότι θα στενοχωρήσουν το σκύλο τους και θα τραυματίσουν τη μεταξύ τους σχέση.
Πιστεύουν πως ο σκύλος θα αισθανθεί ότι δεν τον αγαπούν αρκετά κι ότι του στερούν την προσοχή τους.
Επίσης νομίζουν ότι ίσως κλονιστεί η αγάπη του σκύλου προς το πρόσωπό τους
Παρόλα αυτά αν σκύλος τους κάνει κάποια ζημιά ,θα τον μαλώσουν ή ακόμα μπορεί να του επιβάλουν μια άλλου είδους τιμωρία.
Από αυτό καταλαβαίνουμε ότι η τεχνική αυτή δεν ακολουθείται, γιατί δεν την κατανοούν αρκετά και γιατί δεν τους είναι οικία.
Μπείτε στο μυαλό τους !
Αυτό που μας προκαλεί τη σύγχυση είναι ότι σκεφτόμαστε σαν άνθρωποι!
Για να επικοινωνήσουμε όμως με το σκύλο μας και να του δώσουμε να καταλάβει τι θέλουμε
ή για να διορθώσουμε μια συμπεριφορά του...πρέπει να το κάνουμε ...με το δικό του τρόπο !
Να μπούμε δηλ στο μυαλό του και να μιλήσουμε τη γλώσσα του.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σκεφτούμε σαν σκύλος και να αφήσουμε στην άκρη τις δικές μας
σκέψεις και υποθέσεις.
Ένας σκύλος που συμπεριφέρεται άσχημα μέσα στην αγέλη των σκύλων ,θα δεχτεί σαν αντίδραση από τον αρχηγό της αγέλης...την αδιαφορία!
Με τον τρόπο αυτό ο αρχηγός του δείχνει ότι η συμπεριφορά του δεν είναι αποδεκτή ,τον αποκλείει από τις κοινωνικές συναναστροφές και του περνά το μήνυμα ότι με αυτό που έκανε δεν θα καταφέρει
απολύτως τίποτα !
Στη ζωή μας και την καθημερινότητα του σκύλου μας,η οικογένεια μας είναι η αγέλη του και εμείς
έχουμε το ρόλο του αρχηγού (αυτό τουλάχιστον πρέπει να συμβαίνει!)
Η τεχνική της αδιαφορίας δεν είναι τιμωρία!
Πρέπει να κατανοήσουμε πάνω απ΄όλα ότι η αδιαφορία δεν πρέπει να λαμβάνεται από την κηδεμόνα ποτέ σαν τιμωρία για το σκύλο ,γιατί πολύ απλά δεν είναι !
Αντίθετα πρόκειται για μία από τις πιο θετικές μεθόδους διόρθωσης συμπεριφοράς κι ένα
αποτελεσματικό τρόπο να μας κατανοήσει ο σκύλος μας.
Τη χρησιμοποιούμε για να καθοδηγήσουμε το σκύλο μας και να του δείξουμε τι είναι επιθυμητό να κάνει και τι όχι,καθώς επίσης και για να αποτρέψουμε μια αρνητική συμπεριφορά του.
1.Διαπαιδαγώγηση Κουταβιών
Είναι πολύ σημαντικό να ξεκινήσουμε από νωρίς την εκπαίδευση και την εκμάθηση καλής συμπεριφοράς στα μικρά κουτάβια ,καθοδηγώντας τα πάντα με ήρεμο τρόπο.
Εμείς είμαστε αυτοί που θα πρέπει να δείξουμε στο κουτάβι μας τι είναι επιτρεπτό και τι όχι. και όσο πιο νωρίς το ξεκινήσουμε τόσο πιο καλά αποτελέσματα θα έχουμε.
Είναι εξαιρετικά σημαντικό να ενθαρρύνουμε τη σωστή του συμπεριφορά όπως πχ αν λερώνει και κάνει την ανάγκη του στο σημείο που θέλουμε,επιβραβεύοντας κάθε του προσπάθεια ή πρόοδο.
Ταυτόχρονα όμως θα πρέπει να ....αδιαφορούμε σε κάθε ανεπιθύμητη συμπεριφορά όπως το τράβηγμα του παντελονιού,το δάγκωμα των χεριών,το μάσημα αντικειμένων προκειμένου να το αποθαρρύνουμε να το επαναλάβει.
Θα πρέπει να εφαρμόζουμε την τεχνική της αδιαφορίας ώστε να μην ενθαρρύνουμε την μη επιθυμητή συμπεριφορά με την προσοχή μας ή με το γέλιο μας...επειδή τη βρίσκουμε χαριτωμένη,επειδή ....είναι ακόμα μωρό και νομίζουμε πως μπορούμε να τη διορθώσουμε αργότερα ή γιατί απλά δε θέλουμε να το κακοκαρδίσουμε!
Το κουτάβι βρίσκεται στην καλύτερη ηλικία ώστε να μάθει τις σωστές συμπεριφορές που θα το κάνουν έναν ισορροπημένο κι ευτυχισμένο ενήλικο σκύλο αργότερα.
Αφού αδιαφορήσουμε στην ανεπιθύμητη ενέργεια του ,μπορούμε να αποσπάσουμε την προσοχή του καλώντας να κάνει κάτι άλλο κι όταν υπακούσει να το επιβραβεύσουμε!
Ιδιαίτερα σημαντικός είναι ο χρόνος αντίδρασης μας στην ανεπιθύμητη ενέργεια.
Αν πχ ανακαλύψουμε ότι το κουτάβι έκανε μια ζημιά την ώρα που λείπαμε,δεν έχει κανένα νόημα να το μαλώσουμε με καθυστέρηση ή να κάνουμε οτιδήποτε,γιατί πολύ απλά το κουτάβι δεν θα καταλάβει τη συμπεριφορά μας.
Αν όμως πχ το κουτάβι μας δαγκώνει το δάχτυλο κι εμείς σηκωνόμαστε και απομακρυνόμαστε κάθε φορά που το κάνει,το κουτάβι θα αντιληφθεί σύντομα ότι αυτή η συμπεριφορά έχει σαν αποτέλεσμα την αδιαφορία,την απομάκρυνση και τη δυσαρέσκεια μας.
Μετά από κάποιες φορές λοιπόν θα τη σταματήσει.
2.Η αναζήτηση της προσοχής
Ο σκύλος μπορεί να αποζητά την προσοχή μας με ποικίλους τρόπους.
Συνήθως όταν αντιληφθεί ότι μια πράξη του έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα ,είναι σίγουρο πως θα την επαναλάβει.
Για το λόγο αυτό είναι πολύ σημαντικός ο άμεσος τρόπος αντίδρασης μας στην πράξη του .
Αν πχ γαβγίζει,κλαψουρίζει ,μας τραβάει κλπ κι εμείς αμέσως στρέφουμε την προσοχή μας σε αυτόν ακόμα και για να τον μαλώσουμε,είναι σίγουρο ότι θα το ξαναδοκιμάσει γιατί πέτυχε αυτό που ήθελε.
Με την αδιαφορία μας αντίθετα του δείχνουμε ότι τέτοιου είδους πράξεις και συμπεριφορές όχι μόνο δεν είναι επιτρεπτές αλλά και δεν έχουν κανένα απολύτως αποτέλεσμα.
Πολλοί σκύλοι μάλιστα που είναι ιδιαίτερα εξαρτημένοι από τον κηδεμόνα τους αναζητούν ή και απαιτούν την προσοχή με πολύ έντονο τρόπο.
Είναι λοιπόν πολύ πιθανό όταν ξεκινήσει ο κηδεμόνας να αδιαφορεί, αυτή η συμπεριφορά τους να γίνει ακόμα πιο επίμονη προκειμένου να πετύχουν το στόχο τους.
Εκεί είναι που πρέπει να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας και να παραμείνουμε σταθεροί και συνεπείς στην τεχνική της αδιαφορίας ,ώστε να περάσουμε το μήνυμα που θέλουμε με απόλυτη σαφήνεια.
3.Το άγχος αποχωρισμού
Ο σκύλος είναι πολύ κοινωνικό πλάσμα και θέλει να βρίσκεται συνεχώς κοντά μας!
Γι αυτό πολύ συχνά υποφέρει από άγχος αποχωρισμού κατά τη διάρκεια της απουσίας μας από το σπίτι.
Γι αυτό ακριβώς το λόγο θα πρέπει το κουτάβι από μικρό να συνηθίζει σα να πρόκειται για μια απόλυτα φυσιολογική κατάσταση.
Κατά την επιστροφή μας στο σπίτι λοιπόν θα πρέπει μπαίνοντας...να είμαστε αδιάφοροι και χαλαροί κι αφού αφήσουμε τη τσάντα μας και τα κλειδιά κι ο σκύλος ηρεμήσει από τον ενθουσιασμό του που επιστρέψαμε,τότε να του δώσουμε την προσοχή και την αγάπη που θέλουμε απλόχερα να του εκφράσουμε γιατί μας έχει λείψει !
Τότε είναι η δική του στιγμή!
Με τον τρόπο αυτό μειώνουμε το άγχος αποχωρισμού και του δείχνουμε ότι πρόκειται για μια
φυσιολογική κατάσταση που επαναλαμβάνεται και δε θα πρέπει να τον ανησυχεί,αφού η επιστροφή μας στο σπίτι είναι δεδομένη.
Επίσης θα πρέπει να αδιαφορήσουμε και για όλες τις ζημιές που πιθανόν έκανε κατά την απουσία μας λόγω άγχους ,αφού δε θα κατανοήσει για ποιο λόγο τον μαλώνουμε και πιθανόν ακόμα να συνδέσει την ένταση με την επιστροφή μας αν αυτό γίνει αρκετές φορές ,προκαλώντας του επιπλέον άγχος.
4. Καταστάσεις στρες,φόβου και συναισθηματικής έντασης.
Ο σκύλος μας είναι πολύ φυσικό να βιώσει στιγμές στρες,συναισθηματικής έντασης όπως φόβο,
αγωνία,εκνευρισμό κλπ και αυτό σαφώς μας αναστατώνει αφού τον αγαπάμε.
Εκεί ακριβώς είναι που γίνεται το λάθος,καθώς πολλοί κηδεμόνες τρέχουν να τον ηρεμήσουν,να τον παρηγορήσουν,να τον καλοπιάσουν ακόμα και να τον χαιδέψουν.
Εκείνη τη στιγμή λοιπόν ενθαρρύνουν το σκύλο με την προσοχή τους ,να επαναλάβει τη συγκεκριμένη συμπεριφορά όταν ξανανιώσει άβολα αφού άθελά τους τον επιβράβευσαν γι αυτό.
Και όχι μόνο....Τον ενθαρρύνουν να φοβάται ή να αγχώνεται και την επόμενη φορά σε μια ανάλογη κατάσταση, αφού του δείχνουν πως για να κάνουν έτσι οι ίδιοι όντως υπάρχει λόγος!
Η αδιαφορία τη συγκεκριμένη στιγμή είναι πραγματικά σημαντική !
Γιατί η αδιαφορία δεν είναι προς τον ίδιο το σκύλο μας ...αλλά προς την κατάσταση που του δημιουργεί το στρες ,το φόβο ή τον εκνευρισμό.
Τη στιγμή λοιπόν που αντιλαμβανόμαστε την ανησυχία του πχ για τους κεραυνούς που πέφτουν έξω,
αντί να τρέξουμε σε αυτόν ,πρέπει απλά να φροντίσουμε να έχει μεν ένα ασφαλές καταφύγιο αν το θέλει και στη συνέχεια να συμπεριφερθούμε σα να μη συμβαίνει τίποτα παράξενο ή διαφορετικό που να αλλάζει τον ρυθμό της καθημερινότητας μας.
Με τον τρόπο αυτό του περνάμε το μήνυμα ότι δεν χρειάζεται να ανησυχεί καθώς βλέπει πως εμέις
παραμένουμε ήρεμοι και χαλαροί και επομένως όλα είναι φυσιολογικά και υπό έλεγχο.
Θα πρέπει να κατανοήσουμε επίσης ότι η ένταση,το άγχος ή τα αρνητικά συναισθήματα που εμείς έχουμε,μεταδίδονται στο σκύλο μας μεγαλώνοντας το πρόβλημα αντί να το λύνουν.
Οι σκύλοι χρειάζονται οπωσδήποτε την αγάπη μας και την προσοχή μας!
Χρειάζονται όμως και να τους μιλήσουμε στη γλώσσα τους προκειμένου να τους καταλάβουμε και να μας καταλάβουν.
Η τεχνική της αδιαφορίας είναι ένας τέτοιος τρόπος και παράλληλα μια θετική μέθοδος ώστε να προλάβουμε αλλά και να διορθώσουμε τυχόν αρνητικές ή μή επιθυμητές συμπεριφορές που μπορεί να προέρχονται από διαφόρων ειδών παράγοντες!
Οι σκύλοι περιμένουν από εμάς να τους δώσουμε τα κατάλληλα μηνύματα,παρατηρούν τις αντιδράσεις και νιώθουν τα συναισθήματα μας.
Περιμένουν από εμάς να τους καθοδηγήσουμε και για να το κάνουμε σωστότερα
θα πρέπει να τους το μάθουμε με εκείνο τον τρόπο που οι ίδιοι αντιλαμβάνονται καλύτερα!
Αλλωστε ...αυτό δεν είναι αγάπη;
Λία Αγγελοπούλου
dog side stories
